Anders dan mensen met een ‘gewone’ baan, hebben leraren twee keer per jaar nieuwjaar. Bij dat tweede nieuwjaar horen niet de gebruikelijke oliebollen, appelflappen en vuurwerkshows. Ook het aftelmoment ontbreekt, maar voor de rest zijn er eigenlijk alleen maar overeenkomsten. Het nieuwe jaar wordt feestelijk geopend, iedereen heeft zijn beste kleren aangetrokken en overal hoor je goede voornemens. 

Nieuwe school

Voor sommige van al die leraren is het nieuwe jaar extra nieuw, omdat ook de school nog onbekend is. Voor mij ook! Vorig jaar liep ik nog stage op het Kamerlingh Onnes en nu geef ik als LiO les op het Montessori Lyceum Groningen. Het Kamerlingh Onnes kon ik te voet bereiken, maar sinds september  moet ik  vijfentwintig minuten fietsen.  Zo’n fietstochtje is natuurlijk alleen niet de grootste verandering. Bij een nieuwe school horen vooral ook nieuwe leerlingen, nieuwe collega’s, nieuwe lesmethodes en een nieuw lesrooster. Daarbij was de school waar ik vorig jaar stageliep een school met regulier onderwijs en geef ik nu les op een Montessorischool.  Ik heb dit jaar een havo 4-klas en een vwo 3. Los van dat de leerlingen in groepsopstelling zitten en de les 10 minuten stiltewerktijd moet hebben, merk ik nog niet heel veel verschillen met het reguliere onderwijs. Het idee van de 10 minuten stiltewerktijd is dat leerlingen zelfstandig 10 minuten werken zonder hulp in te schakelen van een ander en dan ervaren dat ze bij problemen eerst nog eens zelf moeten kijken of ze het probleem kunnen oplossen. Wat ook leuk is aan montessorionderwijs is dat leerlingen binnen projecten veel keuzevrijheid hebben over bijvoorbeeld het onderwerp. Zo interviewt de ene leerling van klas drie haar opa en vader over rellen in voetbalstadions en een andere leerling zijn moeder en opa over de chirurgieafdeling van het UMCG. Na afloop schrijven de leerlingen allemaal een interviewverslag met dezelfde richtlijnen.

Goede voornemens

Net als in januari op straat hoor je in september op school veel goede voornemens voorbijkomen. Een andere LiO wil dat het tijdens het zelfstandig werken echt helemaal stil is, een andere docent neemt zich voor iedere les voordat de leerlingen binnenkomen een startopdracht op het bord te projecteren, en nog een ander wil minder koffie gaan drinken dit jaar (de septemberversie van Dry January?). Ook hoor ik veel over een opgeruimde lerarenkamer. Niet alleen docenten hebben goede voornemens trouwens: een meisje uit havo 4 vertelde me na afloop van een les trots dat ze dit jaar al het huiswerk in de les al af wilde hebben. Ik neem me van alles voor (al is het maar omdat ik nog genoeg kan leren), maar wil vooral weer veel dingen uitproberen. Vorig jaar testte ik de leessandwich al eens een paar keer in een klas. Dat is een methode waarbij je leerlingen een opdracht geeft vóór het lezen (bijvoorbeeld ‘vertel een verhaal over dit onderwerp aan degene die naast je zit), tijdens het lezen (onderstreep hoofdzaken) en na het lezen (bedenk vragen die je aan de auteur van de tekst zou willen stellen). Alhoewel ik nog steeds niet helemaal weet of ik een grote fan ben van die methode, vond ik het wel heel leuk om te experimenteren met nieuwe lesideeën en -didactiek. Op het moment van schrijven (schoolweek 2) ben ik er door alle nieuwe indrukken, gezichten en werkwijzers nog niet aan toegekomen iets nieuws te proberen, maar het jaar is nog jong. In de loop van het jaar kun je dus uitkijken naar een blog over iets nieuws dat ik heb geprobeerd en hoe dat heeft uitgepakt! Alhoewel het natuurlijk wel een goed voornemen blijft, en iedereen weet wat er na een paar weken met de meeste goede voornemens gebeurt… ;)

Wil je meer lezen van Nynke? Over haar vorige stageschool schreef Nynke dit blog en dit blog.