Bedrijven vergelijken de situatie in Europa met die in Amerika, en klagen over de concurrentiekracht van de EU. Maar dat is lang niet altijd terecht, stellen verschillende experts, waaronder Harry Garretsen, in een artikel van de NRC.

Aan doembeelden over de EU geen gebrek. We zitten in een concurrentiecrisis, volgens Isabel Schnabel van de Europese Centrale Bank: onze bedrijven zijn achterblijvers. Grote bedrijven klagen: Europa prijst zich uit de markt. In de VS is energie goedkoper en worden veel meer subsidies en belastingvoordelen uitgedeeld. In de machtsstrijd met de VS en China zou de EU het zielige broertje zijn. De druk op Europese politici om ook royaal subsidies uit te delen groeit.

Overduidelijk herstelt de Amerikaanse economie veel krachtiger van de coronacrisis dan de Europese. Maar in de VS is de welvaart ongelijker verdeeld.
Een heldere blik op de kracht van de Amerikaanse economie wordt vertroebeld door de enorme hoeveelheid geld die de overheid uitgeeft om de economie te stimuleren: duizenden miljarden dollars. Ja, dan groeit de economie ook harder.

Uiteindelijk draait deze discussie om twee vragen: moet je jaloers zijn op de Amerikaanse economie? En op het Amerikaanse beleid? De EU hoeft zich in ieder geval geen minderwaardigheidscomplex aan te praten. "We hoeven niet jaloers te zijn op de Amerikaanse economie”, zegt hoogleraar internationale economie Harry Garretsen. "Maar ook in Europa concentreert macht zich bij grote bedrijven. En dat maakt die bedrijven lui. Ze investeren minder, innoveren minder en drukken de loongroei.”

Lees het volledige artikel op de website van de NRC.