In mijn vrije tijd vind ik het heel leuk om verhalen te schrijven, gedichtjes te maken of op andere manieren creatief bezig te zijn met taal. Ik denk dan ook dat het ontwikkelen van je creatieve schrijven een echte verrijking kan zijn binnen je studie. Gelukkig liggen er genoeg kansen om je pen op te pakken. Zo benoemt de universiteit van Groningen ieder jaar een nieuwe gastschrijver, die een aantal lezingen geeft en daarnaast een select groepje studenten begeleidt bij het schrijven van eigen creatieve teksten. Dit jaar was ik een van de gelukkigen die daarbij aan mocht schuiven.

Stilte in de zaal…

Dit jaar was Raoul de Jong de gastschrijver aan onze universiteit. Hij werd vooral bekend met zijn roman Jaguarman, die in 2020 uitkwam en al gauw een grote bestseller werd. In de roman achtervolgt hij de mysterieuze Jaguarman naar Suriname, het land van zijn vader, en treedt hij in de voetsporen van Surinaamse schrijvers als Anton de Kom. Eerder al schreef hij andere romans zoals De grootsheid van het al (2013) en bovendien was hij vorig jaar de auteur van het Boekenweekessay.

De gastschrijver had dus genoeg prachtige verhalen om over te vertellen tijdens zijn lezingen. Er werden vier lezingen georganiseerd op de maandagavonden in het Academiegebouw. De studenten van het gastschrijverschap waren natuurlijk uitgenodigd, maar de lezingen waren ook open voor publiek van buiten de universiteit. Op deze avonden vertelde Raoul de Jong op een persoonlijke manier over zijn werk. Ik kan me vooral de avond goed herinneren waarop hij vertelde over de gesprekken die hij had met zijn Groningse opa, vlak voor diens dood. Deze gesprekken heeft hij opgeschreven in de vorm van een reeks columns, die hij uiteindelijk ook in boekvorm heeft gepubliceerd. Na zijn emotionele lezing, werd het behoorlijk stil in de zaal van het Academiegebouw. 

Een dromendagboek en een ode aan een vreemdeling

Tijdens de schrijfcolleges daagde Raoul de Jong ons ook uit om kwetsbaarheid te laten zien in het schrijven. Al bij het eerste college werden we aan het werk gezet: hij vroeg ons om een ode schrijven aan de persoon die naast ons zat, zonder dat we die persoon al echt kenden. We kregen maar heel kort de tijd om vragen aan elkaar te stellen, wat ervoor zorgde dat je hele diepgaande vragen moest stellen en beantwoorden aan de vreemdeling naast je. Dat leidde tot bijzondere gesprekken. Voor ons eerste korte verhaal vroeg Raoul ons om iets te doen wat we eng vonden en daar vervolgens iets over te schrijven. Ik besloot voor het eerst in jaren mijn verjaardag te vieren, ook al vond ik dat best spannend. Daarnaast vroeg Raoul ons om iedere dag een dromendagboek bij te houden. Dat is natuurlijk ook nogal een gekke huiswerkopdracht. Maar na een tijdje kon ik me mijn dromen beter herinneren en begon ik de verhalen te herkennen die ze me vertelden. Bij de colleges van Raoul de Jong leerden we hierdoor veel meer dan alleen creatief schrijven: hij moedigde ons aan om met andere ogen naar de wereld te kijken. 

De studenten die meedoen aan de schrijfcolleges komen van allerlei verschillende achtergronden. Zo zit je ineens naast studenten filosofie, planologie of zelfs sterrenkunde! Dat alleen al is een unieke ervaring; de diversiteit van de studenten die aansluiten bij het gastschrijverschap maakt dat iedereen een eigen perspectief meebrengt in de colleges. Zo krijg je een lappendeken van verschillende verhalen die worden geschreven vanuit verschillende oogpunten. 

Onze verhalenbundel

Aan het einde van de collegereeks schreven we allemaal een eigen verhaal. Raoul de Jong had het idee om alle verhalen te koppelen aan Groningen, bijvoorbeeld door te vertellen over een volkslegende of een historisch verhaal. Samen laten onze verhalen een veelzijdig en kleurrijk beeld zien van Groningen. Voor mijn verhaal ben ik op Oudejaarsdag naar het piepkleine dorpje Oudeschip afgereisd, om daar te zoeken naar een zeemeermin die daar zou rondzwemmen (in het Gronings: ‘zeewiefke’). Zij is met de enorme Kerstvloed van 1717 over de dijk gespoeld en zit daar nu al meer dan drie eeuwen vast in een kolk. Of ik haar gevonden heb? Daarover kun je lezen in onze verhalenbundel.

Want er is goed nieuws: we hebben vorige maand te horen gekregen dat de bundel officieel wordt uitgegeven. Dus binnenkort zal ik het boekje zelf in handen hebben!

Ben je benieuwd naar het gastschrijverschap? Dan vind je hier meer informatie:

https://sggroningen.nl/nl/blog/raoul-de-jong-nieuwe-gastschrijver-rug