Ieder jaar behalen diverse topsportstudenten hun diploma aan de RUG. De één gaat direct aan het werk, de ander richt zich volledig op topsport. Wie zijn de alumni topsportstudenten van de RUG en hoe gaat het nu met ze? Vandaag het woord aan topvolleyballer Just Dronkers.

Wie is Just?

“Ik ben Just Dronkers, 27 jaar, en woon sinds juni weer in Groningen samen met mijn vriendin. Echter woon ik het merendeel van het jaar in Maaseik, België. Ik speel hier bij Greenyard Maaseik, een professionele volleybalclub. Bij deze club speel ik sinds het afronden van mijn master biomedische wetenschappen aan de RUG in 2016. In september 2012 ben ik begonnen met die studie in Groningen en ben ik ingestroomd in het tweede jaar. Het eerste jaar heb ik in Utrecht gedaan. Ik ben destijds naar Groningen verhuisd omdat Lycurgus, een topvolleybalclub in Groningen, graag wilde dat ik voor hen ging spelen. Dit was een goede club voor mij omdat ze ook rekening hielden met studerende spelers.”

Hoe kijk je terug op jouw studententijd in Groningen?

“In Groningen heb ik een hele fijne tijd gehad. Lycurgus had een klein appartement voor een teamgenoot en mij geregeld in Beijum. Het Alfa-college, waar wij trainden en speelden, was dichtbij, maar de faculteit was ver fietsen. Doordat we elke dag trainden en daarnaast dus ook nog wilden studeren, heb ik niet veel van het studentenleven meegekregen tijdens het seizoen. Af en toe gingen we in het weekend na de wedstrijd op stap, maar doordeweekse themafeesten heb ik gemist. Na het seizoen hadden we hier gelukkig wel wat meer tijd voor, zodat ik het toch een beetje heb ingehaald. Daarnaast heb ik ook twee keer meegedaan met de studentenkampioenschappen, wat ook heel erg leuk was. Dus studeren en sport hadden de prioriteit, maar de binnenstad ’s avonds laat is mij niet onbekend.”

Hoe beviel het combineren van studie met topsport?

“Het combineren ging erg goed. Twee tot drie keer per week hadden we een krachttraining om 8 uur ’s ochtends en elke dag begon de baltraining om 4 uur ‘s middags. Tussendoor had ik alle tijd om naar college te gaan of practica bij te wonen. Gelukkig bood de universiteit mij via de topsportregeling veel vrijheid om mijn sport te beoefenen. Hierdoor kon ik vaak eerder weg bij practica en had ik een geldige reden om practica over te slaan als wij een internationale of doordeweekse wedstrijd hadden. Door het vele sporten en studeren was er geen tijd voor een bijbaantje. Gelukkig is er bij de RUG een topsportbeurs die bepaalde sporters financieel ondersteunt. Dit was erg fijn, want sporters hebben ook eten nodig.”

Wat zijn jouw hoogte- en dieptepunten, zowel qua studie als qua topsport?

“Hoogtepunten in mijn topsport carrière zijn het eerste kampioenschap van Lycurgus in 2016 in een vol Martiniplaza en het WK van 2018 waar wij als Nederlands team boven verwachting presteerden. Dieptepunt was mijn eerste verloren finale in 2013 met Lycurgus, in een best of 5 serie verloren we de laatste wedstrijd met 3-2. Hoogtepunten qua studie waren het afronden van grote projecten. Als je een mooi eindresultaat hebt behaald en ziet wat je geleerd hebt, dan werd ik hier erg blij van. Dieptepunt was de minor sport science. Tijdens deze minor had ik meerdere vakken van andere faculteiten. Ik kwam erachter dat de manier waarop deze vakken worden gegeven, en vooral wat je moet onthouden, heel erg anders is in vergelijking met biomedische wetenschappen. Ik moest het merendeel hiervan herkansen en sportpsychologie pakte voor mij helemaal slecht uit. Na het maken van de herkansing had ik meer fout dan tijdens de eerste poging. Toen brak de paniek wel uit, en dacht ik dat ik niet ging slagen voor mijn minor. Gelukkig werd de normering aangepast en haalde ik het net...”

Welk advies heb je voor toekomstige topsportstudenten?

“Probeer geen herkansingen te krijgen, zie het echt als laatste redmiddel. Waarom twee keer leren en daarvoor stress hebben, als het ook met één keer goed leren kan lukken? Daarnaast is het erg belangrijk dat je op tijd met je docenten overlegt en uitlegt wat jouw situatie is. Al mijn docenten waren erg meegaand en als je zelf direct met oplossingen komt, dan ontstaan er geen problemen!”

Welke ambities heb je voor de toekomst?

“Ik volleybal komend seizoen in België en kom ook uit voor het Nederlands team. Normaal gesproken hebben wij een erg druk zomerprogramma met het Nederlands team, maar door Covid-19 is dit allemaal afgelast. Om fit te blijven kan ik nu meetrainen met mijn oude club Lycurgus in Groningen. Na mijn volleybalcarrière zou ik heel graag een PhD willen doen. In eerste instantie had ik niet gedacht dat onderzoek doen mij aan zou spreken, maar mijn eerste masterstage heeft doen beseffen dat ik het toch erg leuk vind!”