Lila - Marilynne Robinson

De roman Lila van de Amerikaanse schrijfster Marilynne Robinson vormt het laatste deel van een trilogie, die bekend staat onder de naam ‘de Gilead romans’ (Gilead 2004, Home 2008 (Ned. vert. ‘Thuis’), Lila 2014). Alle drie de boeken spelen zich af in Gilead, een stadje in het zuidwesten van Iowa, in de jaren 1950 (althans wat betreft het heden van de vertelling, de flashbacks in Lila bijvoorbeeld gaan terug tot de jaren ’20), rond de twee predikanten aldaar, John Ames en diens oudere studievriend Robert Boughton. Lila vertelt het verhaal van Ames’ tweede vrouw, die op jonge leeftijd, verwaarloosd en verstoten, ergens in de Mid West, door een dagloonster van de dood wordt gered en samen met haar een zwervend bestaan lijdt, totdat zij in Gilead terecht komt. De lezer krijgt het verhaal te horen vanuit uitsluitend de herinneringen van Lila Ames.

De kracht van Robinson is gelegen in de wijze waarop zij de grenzen van de subjectieve beleving van werkelijkheid verkent. In mijn lezing wil ik de roman Lila vooral belichten vanuit de fenomenale verteltechniek van de auteur, die erin slaagt vanuit de zintuiglijke belevingswereld van een berooide en ontheemde vrouw, die ‘een hele tijdlang niet wist dat woorden letters hadden’, alledaagse en niet-alledaagse levensvragen op te roepen, zonder te vervallen in dogmatiek of pathetiek.