Urban mining - de stad als bron van grondstoffen | Kim van Dam

Authors: Kim van Dam

Abstract

Willen we voor de energietransitie minder afhankelijk worden van andere landen, dan ziet Kim van Dam ‘urban mining’ als uitstekende oplossing.

Ik keek laatst naar een aflevering van de Sopranos – u weet wel, die serie over een maffiafamilie uit New Jersey, ergens in het begin van de jaren 2000. Die serie gaat opmerkelijk vaak over stedelijke ontwikkeling en andere planologische zaken, maar daar wil ik het nu niet over hebben. Er was iets anders dat mij opviel. 

In één van de afleveringen koopt maffiabaas Tony Soprano een straatje huizen op. Een mooi, maar inmiddels vervallen straatje, met van die typisch Amerikaanse houten huizen met veranda. Het plan: de huizen slopen en vervangen voor sociale huurwoningen, uiteraard met behulp van allerlei schimmige constructies die het daglicht niet kunnen verdragen. Voor het zover is, worden eerst alle leidingen en andere spullen uit de huizen gesloopt, die lucratief worden doorverkocht aan malafide onderaannemers. In de context van de serie natuurlijk heel corrupt en verwerpelijk, maar vanuit een ander perspectief eigenlijk bijzonder vooruitstrevend. Want in zekere zin hebben we hier te maken met een mooi staaltje ‘urban mining’, waarin de stad gebruikt wordt om grondstoffen te winnen: de stad als mijn dus. En daarmee is het meteen een stuk minder schimmig.

Read the article