Partijgeschiedenis

Solidair ’93 werd in 1993 opgericht door J. (Jaap) van der Scheur en behaalde bij de Tweede Kamerverkiezingen van 1994 krap 8000 stemmen (0,09%), te weinig voor een zetel. Ze keerde zich tegen de ‘toenemende tweedeling’ in de samenleving en wilde de koopkracht voor ouderen en uitkeringsgerechtigden herstellen.

Van der Scheur genoot bekendheid als strijdbare voorzitter van de ambtenarenbond ABVA-KABO in de periode 1981-1990. In 1990 was hij voor de PvdA in de gemeenteraad van Rotterdam gekozen. Hij raakte echter teleurgesteld in het sociale beleid van zijn partij (in het kabinet Lubbers-Kok), met name t.a.v. de WAO en verliet de PvdA in 1993. Bij Solidair ’93 waren niet alleen ex-PvdAers betrokken maar ook Christen-democraten en liberalen; de partij noemde zich dan ook niet sociaal-democratisch, ook al deed haar streven naar ‘een eerlijke verdeling van werk, inkomen, kennis en macht’ wel erg aan de PvdA uit de tijd van Den Uyl denken (Interview Van der Scheur, 1 juni 1994). Van de Scheur voerde de kandidatenlijst aan in 1994. Medio 1994 telde Solidair ’93 ruwweg 600 leden. Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 1994 won de partij met 2,8% van de stemmen één zetel in de Rotterdamse raad, die werd ingenomen door Van der Scheur.

In haar (zeer beknopte) verkiezingsprogramma stelde Solidair ’93 een eerlijke verdeling van werk, inkomen, kennis en macht centraal en keerde zich tegen de ‘toenemende tweedeling’ in de samenleving. Ze wilde de koopkracht voor ouderen en uitkeringsgerechtigden herstellen, maar ook misbruik van sociale voorzieningen en criminaliteit hard aanpakken.

In 1997 voerde de partij besprekingen met de ouderenpartijen AOV en Unie 55+, die echter niet uitmondden in een fusie. Solidair ’93 nam niet meer aan Kamerverkiezingen deel maar bleef nog enige tijd actief op lokaal niveau. In 1998 ging de zetel in de Rotterdamse gemeenteraad echter verloren. Toen Van der Scheur in 2002 overleed was de partij feitelijk al van het toneel verdwenen.