CD jaaroverzicht 1991

Uit: P. Lucardie, M. Nie­boer en I. Noomen, 'Kroniek 1991. Overzicht van de partijpolitieke gebeurte­nissen van het jaar 1991' in: G.Voerman (red.), Jaarboek 1991 Documentatiecentrum Nederlandse Politieke Partijen (Groningen 1991), 14-61, aldaar 19-21.

Inleiding

Vergeleken met vorige jaren kwamen de Centrumdemo­craten in 1991 weinig in het nieuws. Een uitzondering hierop vormde de aankondiging dat de Franse poli­ticus Le Pen met vijf­tien an­dere rechtse Europarlementariërs naar Den Haag zou komen. Begin maart zouden zij samen met de Nederlandse geestverwanten CD en CP'86 confereren over onder andere het bijeenbrengen van die twee partijen. De geplande bij­eenkomst zou bovendien samenval­len met de verkiezin­gen voor de Provinciale Staten. Het CD-Kamer­lid en partij­voorzitter J.G.H. Janmaat maakte echter bekend dat de ontmoeting niet door zou gaan. Als rede­nen voerde hij aan dat het Bel Air Hotel wei­gerde een verga­der­ruimte aan de CD te verhu­ren en de Haagse burge­meester Haver­mans geen politie­bescherming wilde geven. Haver­mans sprak dit laat­ste overigens tegen. Volgens hem was er bij de ge­meente Den Haag nooit een verzoek tot politie­bescher­ming inge­diend.

Verkiezingen

De CD nam in 1991 in zeven provincies aan de Provinciale Sta­tenverkie­zingen deel; in 1987 in drie provincies. Hoewel vol­gens de opiniepeilingen de CD geen zetel zou krijgen, werden er drie zetels behaald (in Noord-Hol­land, Zuid-Holland en Utrec­ht) - twee meer dan bij de vorige Staten­ver­kiezin­gen (zie over de uitslag van de Statenver­kiezingen van de CD ook de bijdrage van Chr.T. Husbands in dit Jaarboek). In Den Haag en Haarlem demon­streerden klei­ne groep­jes anti-racisten tegen de installatie van Cen­trumde­mo­craten tot Statenleden.

De CD-vertegenwoordiging in de Provinciale Staten was te klein om een zetel in de Eerste Kamer te krijgen. Het hoofdbestuur adviseerde daarom de drie Statenleden om het CDA te steunen. Het CD-bestuur gaf de voorkeur aan een landelijke grote par­tij, 'om­dat daar de macht ligt'. VVD en PvdA vielen af omdat die partijen een 'sterk pro-vreem­delingenbeleid voeren'. Ook D66 kwam niet in aanmer­king, onder meer omdat deze partij veel begrip zou heb­ben 'voor de zwakke positie van criminelen' (CD-info, 1 april 1991). Restte het CDA, waarop de CD enige in­vloed meende te heb­ben omdat deze partij 'in ieder geval en­kele punten van het CD-vreemdelingenbeleid aan het overnemen is' (CD-info, mei 1991).

Samenwerking CD-CP'86

Het dagelijks bestuur gaf in maart opdracht aan een com-missie om mogelijke vormen van samenwerking met de CP'86 te onderzoe­ken. Op 8 april vond er een inleidend gesprek plaats tussen de voorzitters van beide partijen om fusie­besprekin­gen voor te berei­den. Een en ander deed de onder­linge onenig­heid echter al­leen maar toenemen. De Centrum­demo­craten verwe­ten in hun par­tijblad de CP'86 dat deze de poli­tiek van de CD-fractie in de Tweede Ka­mer (lees: Jan­maat) in een kwaad dag­licht stelde. De pogin­gen tot samen­werking tussen beide groeperingen liepen uitein­delijk op niets uit.

Perikelen in de Amsterdamse raadsfractie

Binnen de CD-fractie van de gemeenteraad in Amsterdam waren in 1990 problemen gerezen toen het raadslid W.J. Bruyn niet meer samen wilde werken met zijn collega F. Hofman. Bruyn had uit dien hoofde zijn lidmaatschap van de CD opgezegd. Het dage­lijks bestuur van de CD besloot in haar vergadering van 19 maart een 'Commissie van Wijze Mannen' samen te stellen, die deze zaak zou onderzoeken teneinde een oplossing te vinden.

Begin maart werd Hofman door de politie opgepakt wegens open­bare dronkenschap. In mei 1990 was het raadslid om dezelf­de reden gearres­teerd.

Organisatorische ontwikkelingen

Voor de ondersteuning van Oosteuropese medestanders richt­te de CD de Karel de Grote Stichting op. In augustus be­zocht W. Koet­sier, medewer­ker op het partijbureau van de CD, de leider van de Bulgaarse Nationale Radicale Partij, I. Geor­giev. Koet­sier schonk namens de CD de Bulgaarse partij f 45.000.

Het dagelijks bestuur stelde in mei een overlegorgaan in voor de CD-vertegenwoordi­gers in de gemeenteraden en Sta­ten. Dit Gemeen­schappe­lijk Overleg Ambtsdragers Openba­re Licha­men zou een­maal per kwartaal bijeenkomen om een ge­meen­schap­pelijke lijn in­zake het politiek optreden vast te stellen.