De meldingsplicht gereguleerd

De meldingsplicht gereguleerd

De meldingsplicht is de wettelijke verplichting voor burgers en bedrijven om een voorgenomen activiteit vooraf te moeten melden bij de overheid. Allerlei activiteiten zijn in Nederland meldingsplichtig: van het bouwen van een dakkapel tot het organiseren van een openbare manifestatie en het doen van lozingen op oppervlaktewater. Het instrument wordt veel gebruikt als een regeldruk verminderend alternatief voor de vergunningplicht. Bij een meldingsplicht hoeft namelijk geen overheidstoestemming te worden afgewacht, waardoor de activiteiten sneller kunnen worden uitgevoerd. 

Althans, dat is het idee. De meldingsplicht roept ook veel vragen op. Zo is vaak onduidelijk wat er gebeurt als er een geschil ontstaat over de vraag of de gemelde activiteit überhaupt meldingsplichtig is. Kan je dan naar de bestuursrechter? Mogen derden zich ermee bemoeien? Veel (de)centrale overheden regelen dit op eigen wijze, waardoor een enorme diversiteit aan meldingsplichten is ontstaan. Doordat de regelgeving met een meldingsplicht zo verschillend is, kunnen de genoemde en meer vragen, maar moeilijk consistent worden beantwoord. Dit heeft veel rechtsonzekerheid tot gevolg.

In zijn onderzoek laat Wybrand van der Meulen zien dat ondanks de diversiteit in de wet- en regelgeving de beleidsdoelen en uitvoering van meldingenstelsels veel gelijkenissen vertoont. In zeven case studies bij decentrale overheden analyseerde hij de regelgeving en beleidsdocumenten en interviewde hij betrokken ambtenaren. Zo kreeg Van der Meulen een goed beeld van de wijze waarop met meldingen en geschillen daaromtrent wordt omgegaan. Van der Meulen gebruikte deze informatie om aanbevelingen te doen voor een uniforme toepassing van de meldingsplicht die leidt tot meer rechtszekerheid.

Proefschrift: https://hdl.handle.net/11370/389c0920-1873-4ab6-a1e0-c0ea214f18d2