Legal Aspects of Automated Driving
| Promotie: | dr. N.E. (Nynke) Vellinga |
| Wanneer: | 20 februari 2020 |
| Aanvang: | 16:15 |
| Promotors: | prof. mr. dr. A.J. (Albert) Verheij, G.P. (Jeanne) Mifsud Bonnici, Prof |
| Waar: | Academiegebouw RUG |
| Faculteit: | Rechtsgeleerdheid |
Regelgeving niet klaar voor zelfrijdende auto’s
Wereldwijd vinden tests met zelfrijdende (of autonome) voertuigen plaats op openbare wegen. Ook in Nederland wordt er getest op openbare wegen, bijvoorbeeld met een busje in Scheemda. Voordat deze voertuigen op grote schaal (post-testing) echt de weg op kunnen, moeten nog verschillende juridische vragen worden beantwoord. Zijn de huidige verkeersregels bijvoorbeeld van toepassing op zelfrijdende auto’s? En wie is aansprakelijk voor schade veroorzaakt door zelfrijdende voertuigen? Nynke Vellinga heeft voor haar promotie onderzoek gedaan naar dergelijke vraagstukken. Volgens haar voorziet de huidige wetgeving op specifieke punten niet in een toekomst met zelfrijdend vervoer.
Vellinga: ‘Nu de techniek steeds verder wordt ontwikkeld is het hoog tijd voor betere regelgeving. Het belang van goede regelgeving over deelname van autonome voertuigen aan het verkeer is pijnlijk duidelijk geworden na (fatale) ongevallen met zelfrijdende auto’s bij het testen van deze auto’s op openbare wegen.’
Centraal in Vellinga’s onderzoek stond het bestuderen van het Verdrag van Genève inzake het wegverkeer van 1949, het Verdrag van Wenen inzake het wegverkeer van 1968, de EU Productaansprakelijkheidsrichtlijn en relevante Nederlandse wetgeving (RVV 1990, Wegenverkeerswet 1994, Boek 6 Burgerlijk Wetboek). Daarnaast maakt ook een rechtsvergelijkend onderzoek deel uit van haar proefschrift.
Vellinga concludeert dat de bestudeerde wetgeving op specifieke punten niet voorziet in een toekomst met zelfrijdend vervoer. ‘Er zijn nog verschillende juridische obstakels ten aanzien van het (internationale) verkeersrecht en de civiele aansprakelijkheid die overwonnen moeten worden voordat zelfrijdende of autonome voertuigen op grote schaal de weg op kunnen. Dit vereist wijziging van (de uitleg van) internationale verdragen, van de Europese Productaansprakelijkheidsrichtlijn en nationale wetgeving.’ Aanpassing van de wetgeving is volgens Vellinga een voorwaarde voor een succesvolle introductie van het autonoom vervoer. Ze doet in haar proefschrift concrete voorstellen om deze bestaande wetgeving aan te passen aan de nieuwe ontwikkeling in vervoer.