Realising the human right to adequate housing in Indonesia through accountability as a process
| Promotie: | Mw. E. (Erna) Dyah Kusumawati |
| Wanneer: | 13 januari 2020 |
| Aanvang: | 12:45 |
| Promotor: | prof. dr. M.M.T.A. (Marcel) Brus |
| Copromotor: | dr. mr. A.G. (Antenor) Hallo de Wolf |
| Waar: | Academiegebouw RUG |
| Faculteit: | Rechtsgeleerdheid |
Meer aandacht nodig voor recht op huisvesting in Indonesië
Adequate huisvesting vervult een centrale rol in het leven van mensen aangezien woonomstandigheden de gezondheid van mensen, de relatie tussen leden van het huishouden en hun sociale leven beïnvloeden. Als ontwikkelingsland staat Indonesië voor enorme uitdagingen in haar zorgplicht voor betaalbare en adequate huisvesting voor haar burgers, met name de achtergestelde groepen. Het recht op adequate huisvesting wordt erkend in internationale verdragen die door Indonesië zijn geratificeerd en is ook opgenomen in de nationale wetgeving. Dit volstaat echter niet om de verwezenlijking van dit recht in de praktijk te waarborgen. Erna Dyah Kusumawati toont met haar proefschrift aan dat mensenrechtenschendingen veelal op lokaal niveau plaatsvinden, zoals bijvoorbeeld door discriminatie bij de toegang tot huisvesting en gedwongen uitzettingen.
Begrip op alle bestuursniveaus vanuit het mensenrechtenperspectief is nodig om het recht op huisvesting te realiseren, hetgeen een alomvattende aanpak vereist. Het recht op huisvesting is niet alleen een kwestie van het voorzien in gebouwen, maar omvat een zorgvuldige planning en budgettering, transparante voorschriften met betrekking tot grondbezit en beschikbaarheid daarvan, sociale en economische aanvaarding, evenals culturele gewoonten en verwachtingen.
Om de implementatie van het recht op huisvesting te ondersteunen, stelt Dyah Kusumawati voor dat Indonesië haar besluitvormingsprocessen verbetert volgens het concept van "accountability als proces". Dit proces bevat de volgende elementen: participatie, monitoring, verantwoordingsmechanismen, rechtsmiddelen en verhaalsmogelijkheden en handhavingsmaatregelen. Het serieus nemen van deze elementen op lokaal en nationaal niveau zal helpen bij het ontwikkelen van huisvestingsbeleid en -wetgeving in overeenstemming met internationale en nationale mensenrechtenverplichtingen. Het proefschrift doet een aantal concrete aanbevelingen voor Indonesische wetgevers en beleidsmakers om deze elementen volledig te integreren in hun huisvestingsbeleid en -wetgeving.