Langzame versoepeling coronamaatregelen mogelijk beter voor wereldwijde economie

Een langzamere versoepeling van de maatregelen rondom de coronacrisis kan op de lange termijn betere effecten hebben op de wereldwijde productieketen dan plotseling een einde maken aan de lockdown, om deze vervolgens weer te moeten instellen. Dit concluderen prof. Klaus Hubacek van de Rijksuniversiteit Groningen en zijn mede-auteurs van University College London en Tsinghua University in hun modelonderzoek. Hun bevindingen zijn op 3 juni 2020 gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift Nature Human Behaviour.

De economie vrijwel volledig op slot zetten en iedereen met een niet-cruciaal beroep opdragen thuis te werken was geen zorgvuldig doordachte interventie, maar een drastische maatregel in een dramatische tijd. Dankzij deze maatregelen is de verspreiding van de pandemie vertraagd, maar wel tegen een enorme prijs. De economische gevolgen van de verschillende landelijke coronamaatregelen worden nu zichtbaar.

Het onderzoek van Hubacek en zijn collega's laat zien dat de duur van lockdowns een grotere impact heeft op wereldwijde productieketens dan de zwaarte van de beperkingen. Wereldwijde productieketens vormen de ruggengraat van de wereldwijde productie en distributie van goederen en diensten. Volgens Hubacek heeft de duur van een lockdown meer invloed op de economie dan de zwaarte ervan. Een kortere lockdown verstoort de regionale en wereldwijde productieketens minder sterk en kan door bedrijven makkelijker worden opgevangen door hun reserves en voorraden aan te spreken. De onderzoekers hebben modellen opgesteld van de economische impact van corona-lockdowns op wereldwijde productieketens. Hiertoe hebben ze aan de hand van een economisch calamiteitenmodel de kortetermijneffecten van verschillende coronamaatregelen op wereldwijde productieketens gemeten en bekeken op welke plekken in de keten de aan corona gerelateerde economische verliezen worden afgeschreven.

Overheden staan te popelen om hun economie weer op gang te brengen. Dit onderzoek laat echter zien dat het te snel beëindigen van lockdowns, om deze vervolgens opnieuw te moeten instellen, meer schade zal toebrengen aan de wereldwijde economie dan een geleidelijke versoepeling van de maatregelen om het virus in te dammen, waarmee de verliezen worden beperkt. Hubacek concludeert dan ook dat de economische gevolgen van de coronacrisis alleen met een wereldwijd gecoördineerde aanpak beperkt kunnen worden.

De auteurs hebben modellen opgesteld voor 39 individuele scenario's op basis van vier sets van inperkingsscenario's, die varieerden in geografische verspreiding van het virus, duur en zwaarte van lockdownmaatregelen en de versoepeling van deze maatregelen. In een scenario met een twee maanden durende lockdown met een striktheidspercentage van 80% die alleen gold voor China zou het effect op de productieketen 3,5% van het wereldwijde BBP bedragen. In een scenario met beperkende maatregelen in Europa en de Verenigde Staten was het effect bijna vier keer zo groot, namelijk 12,6%. Als dit scenario echter wereldwijd was ingevoerd, zou het effect op de productieketen maar liefst 26,8% van het wereldwijde BBP bedragen. Bij een toename van de duur van een 80% lockdown van 2 tot 4 manden zouden de economische verliezen toenemen van $20 tot $22.7 biljoen.

Volgens Hubacek strekt de economische impact van coronalockdowns verder dan de landen die direct te lijden hebben onder Covid-19 en worden economieën en branches op soms onverwachte manieren geraakt. Kosten noch moeite zullen worden gespaard om economieën weer op gang te brengen en in hun oude ‘pre-corona’-staat te herstellen. Dit is, zo stelt Hubacek voor, hét moment om eens goed na te denken over een herstructurering van de economie om zodoende bepaalde doelen te bereiken, zoals het beperken van klimaatverandering.

Contact

Klaus Hubacek