Debat over geweld NYPD al meer dan eeuw muurvast

Het publieke debat over politiegeweld in New York tegen zwarten zit al meer dan een eeuw muurvast als gevolg van vastgeroeste denkbeelden, slachtofferschap, schadelijke communicatiestrategieën en een stugge houding van politie én critici, die onvoldoende oog hebben voor de bredere geschiedenis van de politie. Alleen een open opstelling van beide partijen kan het debat vlot trekken. De huidige manier van communiceren kan uiteindelijk leiden tot méér politiegeweld. Dat stelt communicatiedeskundige Michelle Knight, die 29 juni promoveert aan de Rijksuniversiteit Groningen. Haar conclusies bevatten lessen die ook van toepassing kunnen zijn op andere loopgravendebatten, zoals die rond Zwarte Piet. ‘Communicatieonderzoek richt zich te weinig op de geschiedenis van die communicatie. Daardoor krijg je een te eendimensionaal beeld.’

‘50 shots’

In november 2006 schoot de politie in New York de 23-jarige zwarte Sean Bell dood, op de avond voor zijn huwelijk, nadat hij was doorgereden toen de politie hem wilde aanhouden. Bell was ongewapend, maar de politie dacht dat hij en zijn twee kameraden dat wél waren en opende het vuur op de drie. In totaal werden 50 kogels afgevuurd. Het incident, dat leidde tot een fel debat over de NYPD en protestmarsen met slogans als ’50 shots’ en ‘I am Sean Bell’, wordt uitvoerig geanalyseerd in het onderzoek van Knight. Zij laat zien dat de politie en de critici er diametraal verschillende denk- en begripskaders op na houden, die hun beleving van het incident en de afhandeling bepalen en elke toenadering in de weg staan.

Loopgravenoorlog

Beide groepen hebben genoeg macht om elkaar een slag toe te brengen, maar niet genoeg om de strijd te winnen. Het gevolg: een snoeiharde loopgravenoorlog met enkel verliezers. Toen Knight jaren geleden een bezoek bracht aan New York werd zij gefascineerd door de felle en aanhoudende discussie: ‘Het viel me op dat het debat volkomen gepolariseerd was, waarbij elk incident koren op de molen was van beide partijen.’

Oprichting

De oorzaken van de patstelling liggen in historische ontwikkelingen die reiken tot aan de oprichting van de NYPD in 1845. Knight stelt in het historisch deel van haar onderzoek vast dat de NYPD al van meet af aan weinig krediet kreeg van het publiek. ‘De politie is als onderwerp een handig vehikel voor politiek debat. Iedereen kan er zijn (voor)oordelen op projecteren. Daardoor laait de discussie altijd weer op. Door alle kritiek werd het een in zichzelf gekeerde organisatie die overtuigd was van zijn eigen gelijk.’

Kop van jut

In de discussie laten beide partijen steken vallen, volgens Knight. De critici mogen zich aantrekken dat ze geregeld de politie gebruiken als ‘kop van jut’ voor bredere issues waarvoor de politie niet de (hoofd)verantwoordelijke is: Hun harde manier van communiceren heeft in haar ogen een negatief effect op de politieman op straat, die alleen nog maar meer respect zal eisen. Media zoeken niet de echte argumenten maar de emoties en tegenstellingen. De beeldvorming heeft zich vooral laten leiden door de geschiedschrijving over de ‘civil rights movement’. Er is onvoldoende aandacht geweest voor de bredere geschiedenis van de politie. Maar de politie zou veel minder defensief en afstandelijk moeten zijn in haar communicatie: ‘Door zo in de verdediging te schieten bevestigen zij het heersende beeld dat er grote problemen zijn die de politie wil verbergen. En verder heeft de communicatie ook haar weerslag op het probleem, want de agenten komen in hun functie hun criticasters op straat tegen. De spanningen worden vergroot door die defensieve houding.’

Lange termijn

Knight gaat ervan uit dat beide partijen wel degelijk belang hebben bij het verbeteren van communicatieprocessen: ‘Op de korte termijn lijkt het aantrekkelijk om te scoren met kritiek op de politie, maar een debat waarbij de loopgraven worden verlaten, leidt op de lange termijn wellicht tot een andere houding van de NYPD en dat is wat iedereen toch wil?’

Curriculum vitae

Michelle E. Knight (Luxemburg, 1978) studeerde Amerikanistiek aan de Rijksuniversiteit Groningen. Ze koos daarna voor een loopbaan in de communicatie en is nu werkzaam als speechschrijver en online adviseur bij het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. De titel van het proefschrift luidt Cops, Critics and Confrontation: The public debate on police violence in New York and its historical roots. Promotores zijn prof. dr. G. Redeker en prof. dr. D.F.J. Bosscher.

Voor meer informatie

Michelle Knight, mknight.nl[at]gmail.com