Criminal networks: actors, mechanisms, and structures

Sociale-netwerkanalyse succesvol voor bestudering georganiseerde misdaad

In het onderzoek van Tomas Diviak is sociale-netwerkanalyse toegepast op verschillende casussen van georganiseerde, criminele groepen. Sociale-netwerkanalyse brengt relaties en interacties tussen groepen personen in kaart. Het maakt het mogelijk empirisch te testen hoe personen die betrokken zijn bij georganiseerde criminaliteit met elkaar interacteren en relaties aangaan, bijvoorbeeld in de manier waarop ze samenwerken en communiceren. 

Diviak heeft enkele specifieke casussen onderzocht. De eerste casus betreft een politiek corruptieschandaal. Het ging hier om een netwerk dat geconcentreerd was om een paar personen, waardoor het kwetsbaar was om te worden ontdekt en ontmanteld. De tweede casus ging over een crimineel netwerk dat verantwoordelijk was voor de productie en verspreiding van illegale namaakalcohol. Hoewel het netwerk bij lange na niet zijn volledige verspreidingspotentieel gebruikte, waren er tientallen slachtoffers.

Bij de derde casus werd de theorie van de trade-off tussen efficiëntie en veiligheid getoetst, door een vergelijking van door winst gedreven netwerken (zoals drugshandel) met ideologisch gedreven netwerken (zoals terroristen). Anders dan verwacht vertoonde de structuur van beide type netwerken meer overeenkomsten dan verschillen. De vierde en laatste empirische studie laat de averechtse effecten van overheidsingrijpen op een jihadistisch terroristisch netwerk in Nederland zien. Dergelijke netwerken kunnen juist hechter worden als reactie op overheidsingrijpen.

Het proefschrift eindigt met een hoofdstuk waarin gepleit wordt voor een meer transparante manier van data verzamelen over criminele netwerken. Dat zou de generaliseerbaarheid en vergelijkbaarheid van resultaten in dit onderzoeksveld verbeteren.

Proefschrift: http://hdl.handle.net/11370/02f21b70-729b-448a-bfe1-942f5237cf5c