Er moest even op worden gewacht, maar op de laatste dag van het shorttrack tijdens de World University Games wonnen RUG-studenten Daan Kos en Niels Kingma brons op het onderdeel 5000 meter relay. Het was een mooi slot van het grote wintersportevenement voor studenten in het Amerikaanse Lake Placid waar Anne Floor Otter (shorttrack) en Miranda van Lopik (skiën) ook namens de Rijksuniversiteit Groningen in actie kwamen.

RUG-student Biologie Daan Kos kan nu al terugkijken op een geslaagd shorttrackseizoen. Hij won zilver op de 500 meter tijdens het NK, mocht daarna naar het EK en won in Lake Placid brons met de Nederlandse relayploeg.

“Het was een supermooie ervaring,” vertelt Daan als hij terugkijkt op de Winter University Games. “Zo’n groot sportevenement met sporters vanuit de hele wereld. Het is denk wel het grootste evenement waar ik tot nu toe aan heb meegedaan.” Voordat Daan afreisde naar Lake Placid, kwam hij eerst nog in actie tijdens het EK in het Poolse Gdansk. Dankzij de zilveren medaille die hij op nieuwjaarsdag in de wacht sleepte op de 500 meter tijdens het NK in Leeuwarden, werd Daan tot zijn eigen verrassing geselecteerd voor het Europees kampioenschap. Daan: “Dat was mooi. Ik heb daar met de Nederlandse selectie op kunnen trekken en mee kunnen trainen.”

Na het EK had Daan één dag om thuis bij te komen om daarna direct door te reizen naar Lake Placid. Dat had wel even wat impact. “Ik had wat last van een jetlag en de eerste dagen was ik ook wat vermoeid van de reis en dergelijke.” In het begin was het ook wennen aan het ijs. “Het ijs was erg vies waardoor mijn schaats heel snel bot werd. Omdat het ijs vies was moest ik mijn ijzers heel veel slijpen.”

De tegenstand was fors in Lake Placid. “Er deden veel toppers mee die ook uitkomen in de World Cups,” weet Daan. Tussen al die sterke shorttrackers slaagde Daan, samen met onder anderen mede RUG-student Niels Kingma, erin brons te winnen met de Nederlandse mannen op de 5000 meter relay. “In de halve finale schakelden we Amerika en Japan uit. Dat zijn toch twee sterke landen. In de finale wilden we het podium halen. We begonnen de race rustig waardoor we energie konden sparen. Toen ging het gas erop. Canada viel daarna waardoor we met Kazachstan konden strijden om zilver. Uiteindelijk kwamen we 5-100^e tekort voor zilver.”

Maar het doel was gehaald: een mooie bronzen medaille. “Er was geen medalplaza dus de medailles werden uitgereikt op het ijs. Dat was heel mooi. We stonden met het team op het podium, kregen de felicitaties van de officials.”

Samen met Daan slaagde Niels Kingma erin met een bronzen medaille huiswaarts te keren. De student Geneeskunde genoot van het grote internationale sportevenement voor studenten.

“Het was echt fantastisch,” vertelt Niels. “Het niveau was hoog. De wereldtop onder 25 deed mee. Hartstikke leuk om daar tegen te rijden. En ik ben hartstikke blij met het brons. Dat had ik niet echt verwacht. In de halve finale en de finale hebben we heel goed gereden. We haalden net geen zilver.”

“Het brons was boven verwachting. Individueel ben ik iets minder tevreden. Het is niet gegaan waar ik voor was gekomen. Op de 1500 meter was ik net niet goed genoeg. En op de 500 meter werd ik onderuitgegleden door een Kazach. Toen lag ik eruit. Jammer want de 500 meter is mijn afstand.”

“Op de laatste dag reed ik de 1000 meter, maar toen was ik moe ofzo. Gelukkig kon ik me daarna wel opladen voor de relay. Daarop hebben we het gewoon goed gedaan. Al met al was het hartstikke mooi. Ook met de andere sporten. Ik ben nog wezen kijken bij skispringen, langebaanschaatsen en de ijshockeyfinale.”

“Het is een heel groot evenement. Overal waren mensen; sporters, begeleiders, vrijwilligers. Dat had ik nog niet eerder gezien. Overal was ook beveiliging. Aan alles was te merken dat het vooral door andere landen als heel belangrijk wordt gezien. Die stuurden grote delegaties. Daar kan Nederland nog wel wat van leren. Het is jammer dat Nederland als groot schaatsland maar één langebaanschaatser, een shorttrackteam en één coach stuurdeji. Dit zijn goede wedstrijden, daar heb ik veel van geleerd. Alleen daarom was het al waard om te gaan.”

Anne Floor Otter, student Geneeskunde aan de RUG, mocht zich in Lake Placid ook meten met studenten uit andere delen van de wereld. Daar zaten bij het shorttrack enkele wereldtoppers tussen.

“Het was echt geweldig. Ik heb het enorm naar mijn zin gehad,” kijkt Anne Floor enthousiast terug. Vooral de aanwezigheid van andere sporters sprak haar erg aan. “Op de laatste dag gingen we naar het skispringen. Dat had ik nog niet eerder gezien. En we waren bij de ijshockeyfinale tussen de VS en Canada. Dat is best wel groot daar en daar was dan ook veel publiek.”

Uiteraard kwam Anne Floor zelf ook in actie. “Het niveau was best hoog. Er deden verschillende Olympiërs mee. Het was supermooi dat ik tegen hen heb mogen rijden.” De beste prestatie van Anne Floor was het bereiken van de B-finale op de 1500 meter. “Er had misschien iets meer ingezeten, maar ik ben blij hoe ik in de B-finale kwam. Uiteindelijk heb ik veel van dit toernooi geleerd.”

Anne Floor was erbij toen de Nederlandse mannen brons wonnen op de 5000 meter relay. “Dat was een geweldige afsluiter. Ik was heel blij voor hun. De relay is een heel mooi onderdeel. Ik was dan ook supertrots dat zij brons wonnen. Dat hebben we ook wel even gevierd. Dat kon ook omdat het de slotafstand was.”

Voor Anne Floor is het seizoen nog niet helemaal ten einde. “Ik ben reserve voor de World Cup in Dresden dus ik blijf gewoon doortrainen. Want als ik word opgeroepen moet ik er wel staan. Daar blijf ik dus gefocused op. Ik ga ervan uit dat ik daarna ook reserve zal zijn voor de World Cup in Dordrecht. Ik hoop niet dat één van de andere meiden uitvalt, maar ik moet wel de instelling hebben dat ik kan schaatsen.”

Miranda van Lopik kwam in Lake Placid in actie bij het skiën. De studente Tandheelkunde aan de RUG vertegenwoordigde TeamNL op de reuzenslalom en slalom.

Ook Miranda genoot in Lake Placid met volle teugen. “Het was heel gaaf om mee te maken. Ik zou in december 2021 al meedoen in Luzern, maar door Covid ging het toen niet door.”

Omdat Miranda zich voor de Games van 2021 had opgegeven, kreeg ze bericht over de Games van 2023. “Ik ben toen gaan kijken wie er nog meer skiën en studeren zodat we met een groepje konden gaan. Dat waren er echter niet veel. Uiteindelijk besloot ik om er zelf heen te gaan.”

Miranda verbleef tien dagen in Lake Placid. Op de tweede dag van haar verblijf vond de openingsceremonie plaats. “Daar waren we met drie man. Dat was heel goed georganiseerd.” Daarna stonden de dagen in het teken van trainen en de wedstrijden.

Miranda kwam op 17 januari voor het eerst in actie op Whiteface Mountain, op de reuzenslalom. “Dat ging niet helemaal goed,” blikt ze terug. “Zo had een andere deelnemer mijn stokken meegenomen. Ik begon zo met minder energie aan de wedstrijd en dan gaat altijd wat minder.” Ze finishte uiteindelijk als 49^e. De slalom ging volgens haar redelijk, hoewel ze in de eerste manche uitviel. Al met al had het wat betreft de wedstrijdresultaten volgens Miranda beter gekund.

Los van de wedstrijden waren de World University Games voor Miranda wel een mooie en unieke ervaring. Elk jaar is ze in een periode van zo’n zes weken volop aan het skiën. Dat begon op haar achttiende toen ze in Groningen startte met studeren. In de sneeuw is ze vooral aan het trainen en doet ze waar mogelijk mee aan internationale wedstrijden. Zo komt Miranda op 27 en 28 februari in actie tijdens het NK in het Oostenrijkse Maria Alm. Omdat die wedstrijden worden georganiseerd in de vorm van een FIS Open Kampioenschap, mogen er ook internationale skiërs aan de races meedoen.

Miranda zit in het laatste jaar van de studie Tandheelkunde. Ze hoopt komende zomer af te studeren. “Ja, het gaat prima. Het is goed met elkaar te combineren. Wat ik ga doen als ik afgestudeerd ben? Ik ga eerst werken en heb dan hopelijk meer financiële middelen om te gaan skiën. Dat zou mooi zijn.”