Afgelopen seizoen fietste Ilse Grit met pieken en dalen tussen de wereldtop van het wielrennen. De studente Geneeskunde aan de Rijksuniversiteit Groningen kampte met een recordaantal lekke banden, maar slaagde er ook in winnend over de finish te komen in het Belgische Mol. “Mijn ultieme doel is het uiterste uit mezelf te halen.”

Ilse reed het afgelopen wielerjaar voor het eerst op continentaal niveau, voor Proximus-Alphamotorhomes-Doltcini CT uit België. “Op continentaal niveau fiets je tegen de wereldtop,” weet Ilse. “Tegen Annemiek van Vleuten en Marianne Vos. Dat soort rijdsters.” Het jaar 2022 op de fiets was voor Ilse enerverend en dat is nog redelijk voorzichtig uitgedrukt. ‘Ik denk dat hectisch het beste woord is om mijn seizoen te beschrijven,” vertelt Ilse.

Pech

“Ik heb het afgelopen seizoen veel pech gehad met veel lekke banden, valpartijen en wat blessures. Ik denk dat ik een record aan lekke banden heb gehad. Negen stuks. Nee, dat lag niet aan het materiaal. We rijden op prima materiaal dus daar mag ik helemaal niet over klagen. Het was gewoon pure pech. We rijden allemaal op dezelfde wielen en dezelfde banden, maar ik was de enige met brute pech.”

Het was niet alleen maar kommer en kwel op de fiets afgelopen seizoen. Ilse maakte gelukkig ook de positieve kanten van het wielrennen mee. “Als continentale renner rijd je mooiere en grotere wedstrijden,” vertelt Ilse. “En in de wedstrijden kreeg ik het gevoel dat het er eindelijk uit kwam. Ik wist wel dat het er inzit, maar door alle pech kwam het er iedere keer niet uit. Het harde werken loont dus.” Dat merkte Ilse onder andere in de Baloise Ladies Tour waar ze als vierde eindigde in het jongerenklassement. Daarnaast boekte ze haar eerste zege op 31 juli in het Belgische Mol. Ilse: “Mijn seizoen bestond dus eigenlijk uit hoge pieken en diepe dalen.”

Geneeskunde

Ilse is per week gemiddeld twintig uur kwijt aan haar sport. Ze combineert het wielrennen met de studie Geneeskunde aan de RuG en dat betekent dus vaak een volle agenda. Het combineren van beide is soms ook best lastig. “Ons curriculum is niet echt ingedeeld voor studenten die de vakken een beetje willen verdelen. Dat gaat niet. Bij geneeskunde is het: of je haalt het hele semester of je haalt het helemaal niet.”

“Ik heb afgelopen collegejaar het tweede semester van jaar twee opnieuw gedaan want vorig jaar had ik ook vaak met pech te maken. Ik ben zelfs een paar keer in de periode van tentamens in het ziekenhuis beland. Dan is het voorbereiden op en het maken van een tentamen erg lastig.” Die tegenslag heeft ook een positieve kant. “Het heeft me veel vrijheid geboden want ik heb nu een half jaar geen studie,” legt Ilse uit. “Ik heb het semester gehaald waardoor het nu even relaxed is. Ik ben wel alvast wat bezig met het voorbereiden van mijn bachelor-project. Dat geeft veel rust.”

Afwisseling

Als Ilse wel volop aan het studeren is en daarnaast veel op de fiets zit, komt ze bijna niet meer toe aan andere dingen. Ilse: “Normaal is het heel erg haasten. Dan is het na het opstaan direct trainen. Daarna weer naar huis, eten, douchen en dan studeren. Ik woon op mezelf dus dan moet ik ook nog huishoudelijke dingen doen zoals boodschappen halen en schoonmaken. Maar zolang je het goed plant, kom je een heel eind,” voegt ze eraan toe. En dan kost het haar ook niet veel moeite. “Ik vind het heel fijn om veel bezig te zijn met mijn sport, maar de afwisseling met mijn studie maakt wielrennen nog leuker. Dat ik ook bezig ben met andere dingen en dus niet elke dag opsta, train en weer naar bed ga. Ik weet van mezelf dat dat voor mij niet werkt.”

In de coronaperiode werden de colleges opgenomen en kon Ilse die bekijken wanneer het haar uitkwam. Voor haar was dat ideaal. “Ik weet niet of dat nog steeds zo is omdat ik nu even geen studie heb. Als het wel zo is, dan zou dat voor mij heel erg fijn zijn.” Dat is dus nog even afwachten. “Als ik de studie weer oppak, zit ik midden in het nieuwe wielerseizoen,” weet Ilse. “Dan zijn de voorjaarsklassiekers. Dan is het wel aanpoten als ik naar Groningen moet aangezien ik nu in Limburg woon. Dan zal ik denk ik tijdelijk terug moeten naar mijn ouders.”

Spanje

Ilse gaat zich voor komend wielerjaar onder andere voorbereiden in Spanje. Eerst alleen en daarna met de ploeg. “Ik ga lekker in de zon trainen in plaats van in de regen. De komende maanden zal ik dus veel weg zijn. Ik ben erg blij dat mij bachelorproject-groepje dat accepteert en mij online in wil voegen,” zegt ze lachend.

Ilse rijdt nu dus op continentaal niveau. Met de World Tour is er nog een stap hoger. Ilse wil graag die stap maken, maar heeft daar geen tijdspad aan gehangen. “Ik wil dat wel binnen een x-aantal jaar halen,” geeft ze aan. “Kijk, de wedstrijden zullen voor mij dan niet veel anders worden, maar de World Tour-ploegen zijn veel professioneler. Je kunt je daar veel verder ontwikkelingen en mijn ultieme doel is het uiterste uit mezelf te halen. Waar het schip dan strandt? Ik hoop natuurlijk op het allerhoogste niveau. Daar ga ik zeker voor.”