Meerjarenbegroting
Datum: | 01 december 2024 |
Auteur: | Björn de Kruijf |
[For English translation, see below]
Voorzitter, allereerst wil de PF hun waardering uitspreken aan de collega’s van corporate control voor hun uitgebreide technische toelichting op de begroting.
Voorzitter dan nu inhoudelijk. Deze begroting is een begroting waar niemand blij mee is. De aangekondigde bezuinigingen hangen zwaar in deze begroting. Het directe effect van de bezuinigingen zorgt voor dieprode cijfers en het indirecte effect van het gebrek aan duidelijkheid vanuit de regering zorgt ervoor dat niemand weet waar we aan toe zijn en dat we simpelweg maar besparen waar we kunnen. Al met al, een begroting waar weinigen blij mee zijn en de PF is er zeker niet blij mee. Wij zien dat er hard wordt gewerkt door iedereen aan de RUG, maar waaraan wordt er hard gewerkt? Aan het afschalen van onderwijs? Aan het stopzetten van onderzoeksprogramma’s? Aan het stoppen van ondersteuning voor overbelaste medewerkers? Dat zijn niet de dingen waar onze medewerkers dagelijks met passie voor naar de universiteit komen.
En dan hebben we het nog niet eens over de opdracht van de arbeidsinspectie om de werkdruk op onze universiteit te verlagen. Hoe gaan we dat voor elkaar krijgen als elke euro vanaf nu drie keer omgedraaid moet worden? De gevoelens van de faculteiten en diensten geven aan dat de werkdruk nóg verder aan het stijgen is. De PF heeft grote zorgen over het oplopen van deze werkdruk, hoe gaan we voorkomen dat de ene burn-out leidt tot de volgende? Hoe moeilijk bezuinigen is, zien we in het programma TeRUG in balans. Het lukt ons mogelijk daar al niet om de besparingen te realiseren, ondanks grote meevallers in de kosten voor energie. Als het al niet lukt met het laaghangend fruit, hoe gaan we dan het fruit in de hogere delen van de boom plukken? Welke harde keuzes gaan er gemaakt moeten worden?
In de kamer wordt er nog hard onderhandeld, geruchten zijn dat een deel van de starters en stimuleringsbeurzen terug komen. Mooi nieuws, maar wat betekent dat voor deze begroting?
De donkere wolken die dhr de Vries al sinds mijn aantreden in de UR voorspelt, zijn komen aandrijven. Maar het blijven wolken en de regen is nog niet aan het vallen, want beleid vanuit Den Haag is er nog niet. Illustratief daarvoor is de prognose van de studentenaantallen. De universiteit moet volgens DUO rekenen met een kleine groei van het aantal studenten, terwijl duidelijk is dat de universiteit gaat krimpen onder de maatregelen van het HLA. Toch staat deze begroting ook vol keuzes en er zijn een paar dingen in de begroting waar wij graag een reflectie op zouden zien van het CvB.
-
In de begroting verwacht de universiteit in 2028 een positief resultaat van 14,5 miljoen euro te hebben. Is dit nodig? En moet dat geld niet ingezet worden om onderwijs en onderzoek te steunen?
-
Verder, de universiteit boekt, noodgedwongen, een bezuiniging in van 5 miljoen euro waarvan nog totaal onduidelijk is waar we die gaan bezuinigen. Kan het CvB uitleggen waar ze verwachten dat dit geld bespaard gaat worden?
-
We zien dat sommige faculteiten in 2026 nog niet in balans zijn, het UMCG, FSE, UCG en RCM. Het CvB geeft aan dat geen enkele faculteit uitstel krijgt, kan het CvB dat nogmaals bevestigen en hoe duidt het CvB het risico dat de RUG loopt als UMCG en FSE, financieel de twee grootste faculteiten, niet vanaf 2026 in balans zijn?
-
In de gehele begroting zien we dat er bezuinigd wordt op het aantal PhDs vanuit de eerstelijns financiering. Blijft onderzoek hiermee nog wel de kerntaak die het is en hoe is de verhouding onderwijs en onderzoek?
-
Wij horen schrikwekkende berichten over het afschalen van het onderwijs in faculteiten zoals Letteren en UMCG, een onvermijdelijke verlaging van de onderwijskwaliteit zit er aan te komen. Wie houdt er toezicht op deze onderwijskwaliteit, hoe voorkomen we dat onderwijs door de ondergrens zakt? Zijn we niet aan het paniekvoetballen en doen we uiteindelijk niet te veel, met onomkeerbare schade tot gevolg?
-
Hoe verwacht het CvB de werkdruk te verlagen? Of moeten we de boetes van de arbeidsinspectie rustig afwachten en doorsturen naar het ministerie van OCW?
-
In de toegestuurde overzichten van de personeelsbezetting zien we dat de balans tussen WP en OBP verschuift in het nadeel van WP. Waarom lukt het de universiteit niet om deze bezuinigen zwaarder buiten het primaire proces te leggen?
Voornamelijk dit laatste punt is iets waar de PF zwaar aan tilt. Er zijn straks meer ondersteunende medewerkers dan dat er docenten zijn, en ja, dat is een vergelijking die kort door de bocht is, maar hoe kan het, dat de taakopdracht voor US niet groter is? Hoe gaat het met de voortgang van de RPA? Zouden we daar niet een deel van de bezuinigingen in kunnen realiseren? En moet onze dienstverlening niet simpelweg afgeschaald worden? Welke keuzes gaat het CvB hierin maken? Alle bezuinigingen worden nu ingeboekt as business as usual. Maar hoe wordt er gekeken naar de structurele keuzes die de universiteit zal moeten maken?
Voorzitter, ons gemoed bij deze begroting is zwart (pun intended). Ik had niet verwacht toen ik 2 jaar geleden me verkiesbaar stelde voor de URaad dat ik over zo’n duistere begroting zou moeten stemmen. De cijfers zijn donkerrood, en ons gemoed is zwart. Kortom voorzitter, deze begroting is een gedrocht, ik denk dat ik dat wel mag zeggen. Een gedrocht omdat het overschaduwd wordt door een totaal gebrek aan beleid vanuit Den Haag en daaruit volgend ook een gebrek aan beleid bij de universiteit. Onze gesprekken over het coalitieakkoord, want inmiddels is wel duidelijk dat het een coalitieakkoord en geen hoofdlijnenakkoord is, van vanochtend geven mij de hoop dat we snel verder spreken over de beleidsrijke invulling. Wij horen veel mooie woorden, maar, zoals ik weet dat u van ons verwacht, zullen wij de plannen met een zeer kritische blik beoordelen.
Dankuwel.
[Voor Nederlands, zie boven]
Chair, first of all, the PF would like to express their appreciation to our colleagues from corporate control for their extensive technical explanation of the budget.
Now, on to the substance. This budget is one that no one is happy with. The announced budget cuts weigh heavily on this budget. The direct effect of these cuts results in deep red figures, and the indirect effect of the lack of clarity from the government leaves us in uncertainty, forcing us to cut costs wherever possible. All in all, this is a budget that few are pleased with, and the PF is certainly not happy with it. We see that everyone at the university is working hard, but what are they working hard on? On scaling down education? On discontinuing research programs? On cutting support for overburdened staff? These are not the things that our employees come to the university with passion for every day.
And we haven't even mentioned the labor inspectorate’s mandate to reduce workload at our university. How are we supposed to achieve that when every euro now has to be turned over three times? The feedback from faculties and services indicates that workload is rising even further. The PF is deeply concerned about the increasing workload—how do we prevent one burnout from leading to the next? We can already see how difficult budget cuts are in the TeRUG in Balance program. Even there, we may not succeed in achieving the necessary savings, despite significant windfalls in energy costs. If we are already struggling with the low-hanging fruit, how are we supposed to reach the fruit higher up in the tree? What tough choices will have to be made?
In Parliament, negotiations are still ongoing, and there are rumors that some of the starter and stimulus grants may be reinstated. That is good news, but what does it mean for this budget?
The dark clouds that Mr. De Vries has been predicting since I became a member of the University Council have now gathered. But they are still just clouds—the rain has not started falling yet, as there is still no clear policy from The Hague. A clear example of this is the student number forecast. According to DUO, the university must anticipate a slight increase in student numbers, while it is evident that under the measures of the HLA, the university is set to shrink. Yet, this budget also contains a number of key choices, and there are several points we would like the Board of the University (CvB) to reflect on:
-
The budget projects a positive result of 14.5 million euros in 2028. Is this necessary? Shouldn’t that money be used to support education and research?
-
Furthermore, the university has been forced to budget for a 5-million-euro cut, with no clear indication of where these savings will be made. Can the CvB explain where they expect to find these savings?
-
We see that some faculties—UMCG, FSE, UCG, and RCM—will still not be in balance by 2026. The CvB has stated that no faculty will receive an extension. Can the CvB confirm this once again, and how does the CvB assess the financial risk for the university if UMCG and FSE—the two largest faculties financially—are not in balance by 2026?
-
Throughout the budget, we see cuts to the number of PhDs funded through first-line financing. Will research still remain the core task that it is, and how is the balance between education and research being maintained?
-
We are hearing alarming reports about the scaling down of education in faculties such as Arts and UMCG, with an inevitable decline in education quality ahead. Who is responsible for overseeing educational quality, and how do we prevent education from falling below acceptable standards? Are we engaging in panic-driven decision-making, ultimately doing too much and causing irreversible damage?
-
How does the CvB expect to reduce workload? Or should we simply wait for the labor inspectorate's fines and forward them to the Ministry of Education, Culture, and Science (OCW)?
-
The staffing overviews we received show a shift in the balance between academic staff (WP) and support staff (OBP), to the detriment of WP. Why is the university unable to direct these budget cuts more heavily outside of the primary process?
This last point, in particular, is one that PF takes very seriously. Soon, there will be more support staff than lecturers, and yes, that is a somewhat blunt comparison, but how is it possible that the task allocation for university services is not larger? How is the progress of the RPA? Shouldn’t we be realizing part of the savings there? And shouldn’t we simply scale back our services? What choices will the CvB make in this regard? All these budget cuts are currently being implemented as business as usual. But how is the university approaching the structural decisions it will have to make?
Chair, our mood regarding this budget is black (pun intended). I did not expect, when I ran for the University Council two years ago, that I would have to vote on such a bleak budget. The figures are deep red, and our mood is black. In short, Chair, this budget is a monstrosity—I think I am allowed to say that. A monstrosity because it is overshadowed by a total lack of policy from The Hague, which has resulted in a lack of policy at the university as well. Our discussions this morning about the coalition agreement—which, at this point, is clearly a full-fledged coalition agreement rather than just a framework agreement—give me hope that we will soon engage in more substantive discussions. We hear many promising words, but, as you expect from us, we will critically scrutinize the plans.
Thank you.