Novel perspectives in treatment and follow-up of sarcomas, with a focus on gastrointestinal stromal tumors

Nieuwe perspectieven in de behandeling en follow-up van sarcomen, met een focus op gastro-intestinale stromale tumoren

Sarcomen (wekedelentumoren) zijn zeldzaam en vormen slechts 1% van alle soorten kanker bij volwassenen. Er zijn meer dan 50 histologische subtypen van wekedelen sarcomen (WDS), welke allemaal zijn opgenomen in de “World Health Organization” (WHO) classificatie van Wekedelen- en Bottumoren.

Binnen deze zeldzame groep WDS behoren zowel gastrointestinale stromale tumoren (GIST) als ongedifferentieerde pleomorfe sarcomen (UPS) tot de meest voorkomende subtypen. Dit proefschrift van Roos Bleckman heeft als doel om inzicht te geven in nieuwe behandelingen en minder invasieve follow-up strategieën voor deze veelvoorkomende subtypen van WDS.

Het eerste deel van dit proefschrift richt zich op diverse aspecten van systemische en chirurgische behandelingen bij patiënten met GIST. Daarnaast legt het de nadruk op het optimaliseren van de follow-up. Dit gebeurt door het gebruik van circulerend tumor-DNA (ctDNA) als veelbelovende nieuwe follow-up tool. Het tweede deel van dit proefschrift richt zich op de indicatie van behandeling met radiotherapie bij oudere patiënten met een UPS van de ledematen die zijn behandeld middels een operatie.

Verschillende conclusies kunnen worden getrokken:

Omdat hogere imatinib concentraties gemeten in het bloed bij oudere patiënten met GIST vaker samengingen met bijwerkingen, die leidden tot een eerste aanpassing van de behandeling en vervolgens tot dosisverlaging, zou een lagere startdosis overwogen kunnen worden in deze groep.

Bij patiënten met een gelokaliseerde gastro-intestinale stromale tumor (GIST) van de maag kan er veilig minimaal invasieve (laparoscopische) chirurgie (MIS) worden verricht. MIS gaat gepaard met minder complicaties en een verkorte opnameduur, zonder dat er meer tumorrupturen tijdens de operatie optreden.

Van primaire gelokaliseerde en chirurgisch behandelde GIST ontwikkelde maar vijftien procent een recidief, waarvan slechts een kwart van de patiënten een lokaal recidief hadden. Hierdoor kan het het follow-up interval voor CT-scans verlengd worden.

Bij de implementatie van ctDNA als alternatieve follow-up tool bij GIST is het essentieel om ctDNA in baseline-monsters aan te tonen.

De ctDNA-concentratie in plasma correleert met het tumorstadium en het tumorvolume.

Proefschrift: https://hdl.handle.net/11370/4250cc33-3135-4fcd-896d-395451abd4af