Health risks in old age
| Promotie: | A.J. (Jeroen) van der Vaart |
| Wanneer: | 01 juli 2024 |
| Aanvang: | 16:15 |
| Promotor: | prof. dr. R.J.M. (Rob) Alessie |
| Copromotors: | M. (Max) Groneck, Dr, dr. R. (Raun) van Ooijen |
| Waar: | Academiegebouw RUG |
| Faculteit: | Economie en Bedrijfskunde |
Gezondheidsrisico's op oudere leeftijd: Gevolgen voor spaargeld en verzekeringen
Dit proefschrift bestudeert verschillen in de risico's op langdurige zorggebruik en sterfte, en de gevolgen daarvan voor publieke en particuliere verzekeringen.
Om te beginnen onderzocht Jeroen van der Vaart factoren die de duur van en overgangen tussen formele zorgtypen (thuis- of verpleeghuiszorg) beïnvloeden. Hij maakte hierbij gebruik van Nederlandse administratieve gegevens. In vergelijking met een cognitieve beperking hangt het hebben van een fysieke beperking samen met korter langdurig zorggebruik en meer vervanging door mantelzorg. Bovendien vertragen hogere financiële middelen en eigen woningbezit het gebruik van langdurige zorg, wat wijst op een mogelijke vraag naar particuliere langdurige zorg.
Vervolgens onderzocht hij averechtse selectie binnen particuliere annuïteits- en langdurige zorgverzekeringen. Hoewel het combineren van deze verzekeringen selectieproblemen kan verzachten wanneer risico's op overleving en op het gebruik van langdurige zorg negatief gecorreleerd zijn, geven zijn bevindingen aan dat dit niet voldoende is om selectieproblemen volledig aan te pakken. Hij vond weliswaar negatief gecorreleerde risico's voor sociaaleconomische groepen, maar groeps-specifieke beprijzing blijkt noodzakelijk om selectieproblemen ongedaan te maken met productbundeling.
Verder onderzocht hij in hoeverre sociaaleconomische verschillen in langdurige zorg en sterfte de welvaartsverdeling in Nederland beïnvloeden. Van der Vaart vond dat huishoudens met een hogere sociaaleconomische status aanzienlijk hogere welvaart ervaren dan degenen met lagere sociaaleconomische status vanwege langere periodes van pensioenuitkeringen, kortere verblijven in verpleeghuizen en het nalaten van grotere erfenissen.
Voor zijn studie heeft hij bestaande schattingsmethoden van duurmodellen uitgebreid om tegelijkertijd rekening te kunnen houden met links afgekapte data en niet-geobserveerde karakteristieken. Van der Vaart vond substantiële schattingsonzuiverheden wanneer deze twee factoren verkeerd worden gemodelleerd.