Spatial interactions and common factors in economic growth and trade

Ruimtelijke interacties en gemeenschappelijke factoren in economische groei en handel

Gedurende meerdere decennia heeft de academische literatuur het belang erkend van onderlinge afhankelijkheden tussen economieën, omdat ze economische uitkomsten vormgeven. Deze cross-sectionele afhankelijkheden kunnen worden vastgelegd met behulp van gemeenschappelijke factormodellen en ruimtelijke econometrische modellen gebaseerd op panel data. In dit proefschrift integreert Ioanna Tziolas deze modellen, breidt ze uit en past ze toe om belangrijke vragen met betrekking tot economische groei en internationale handel aan te pakken. De analyses in dit proefschrift over hoe ruimtelijke interacties en gemeenschappelijke factoren economische groei en handel beïnvloeden, leveren diverse inzichten op die relevant zijn voor beleidsmakers, vooral nu met de Europese verkiezingen. Over het algemeen is het belangrijk voor beleidsmakers om te erkennen dat economische uitkomsten niet alleen afhankelijk zijn van activiteiten binnen hun eigen regio of land. Daarom wordt een hogere mate van coördinatie op nationaal of continentaal niveau aanbevolen om de gewenste beleidsresultaten te bereiken.

Wat betreft economische groeicijfers, benadrukken de analyses van Hoofdstukken 2 en 3 dit met betrekking tot de mate van samenhang met de conjunctuurcyclus en de factoren die daarbij een rol spelen, evenals de omvang van de groeispillovers over afstandsintervallen. Deze inzichten kunnen worden gebruikt om beleid te herzien om economische convergentie te stimuleren en schommelingen in de conjunctuur te verzachten. De mate waarin verschillende sociaaleconomische kenmerken hebben bijgedragen aan de toename van de participatie van vrouwen op de arbeidsmarkt wordt beschreven in Hoofdstuk 4. Tziolas vindt met name dat de afname van de plattelandsbevolking het meest heeft bijgedragen aan deze participatiegraad. Beleidsmakers kunnen deze informatie gebruiken om arbeidsmarktresultaten voor vrouwen te verbeteren, vooral in tijden van arbeidstekorten. Bovendien leveren Hoofdstukken 5 en 6 bewijs van de determinanten van handelsstromen en hun spillovereffecten. Daarnaast vindt zij dat beleidsvariabelen, zoals handelsovereenkomsten, spillovereffecten kunnen stimuleren en kunnen bijdragen aan handelsstromen tussen andere handelspartners. Beleidsmakers kunnen deze informatie gebruiken om toekomstig handelsbeleid vorm te geven, wat gevolgen kan hebben voor mondiale handelsrelaties.

Proefschrift: https://hdl.handle.net/11370/4a6542cf-d0b2-4722-8396-21ed2d4508d9