Between the cracks

Waarom Diversiteit, Gelijkheid en Inclusie (DEI) Initiatieven gericht op vrouwen tekortschieten

In deze dissertatie onderzocht promovendus Edwina Wong mogelijke redenen waarom initiatieven op het gebied van Diversiteit, Gelijkheid en Inclusie (DEI) die gericht zijn op vrouwen tekortschieten. In dit soort initiatieven wordt steeds meer tijd en middelen geïnvesteerd door publieke en private organisaties. We onderzochten enkele redenen waarom deze DEI-interventies niet werken, door te focussen op hoe deze interventies niet voldoen aan de behoeften en voorkeuren van vrouwen die niet aan een bepaald beeld voldoen. Veel DEI-initiatieven gaan voornamelijk uit van een beeld van vrouwen die wel assertiever en zelfverzekerder willen zijn, en die wel het gevoel hebben dat ze genderongelijkheid zouden kunnen aanpakken, als ze interventies krijgen die hen helpen zelfverzekerder, assertiever en besluitvaardiger te worden.

Wong dacht dat dit bestaande beeld vrouwen slechts in beperkte mate kon ondersteunen, en dat dit daarnaast voornamelijk de al bevoorrechte witte vrouwen in het mondiale Noorden ten goede zou komen: via deze interventies zouden vooral zij succesvol kunnen zijn. De behoeften of omstandigheden van vrouwen die niet in deze omstandigheden verkeren worden door typische DEI-interventies niet in overweging genomen. Toch zijn DEI-interventies die dit bestaande vrouwbeeld volgen zeer gangbaar. Bovendien worden ze beschouwd als zeer effectief. In deze dissertatie laat Wong zien dat er vrouwen zijn die geen baat hebben bij dit soort interventies, en hoe dit proces verloopt. Daarnaast heeft zij enkele redenen geïdentificeerd waarom organisaties de neiging hebben DEI-interventies te implementeren die werken met dit beperkte beeld van vrouwen.

Door contentanalyses, rangschikkingsstudies, en (quasi-)experimenten vond dit onderzoek dat - ondanks het hebben van dezelfde genderidentiteit - zowel vrouwen die gemarginaliseerd worden op basis van etniciteit als vrouwen uit het mondiale Zuiden verschillende interventiebehoeften, stereotypen, en barrières kunnen hebben in vergelijking met witte vrouwen uit het mondiale Noorden. Daarnaast hebben deze vrouwen verschillende vereisten met betrekking tot wanneer zij een DEI-interventie als effectief beschouwen. Deze verschillen zijn belangrijk, omdat DEI-interventies die niet worden gespecificeerd voor verschillende vrouwen vaak de vorm aannemen van individualistische interventies. 

Deze initiatieven kunnen meer intersectionele overwegingen volgen, waarbij de behoeften en prioriteiten van vrouwen die gemarginaliseerd worden op basis van etniciteit en vrouwen uit het mondiale Zuiden centraler komen te staan. Uit Wong haar studies blijkt dat dergelijke overwegingen niet noodzakelijk gericht moeten zijn op het aanpassen van iedere interventie aan steeds specifiekere kenmerken van vrouwen, maar eerder op structurele interventies en collectieve actie die de verschillende intersectionele uitdagingen waarmee vrouwen te maken hebben aanpakken.

Proefschrift: https://hdl.handle.net/11370/797bd79b-a9f3-4f50-9469-ac0772586aef