Oratie mw. prof.dr. D. Başkent: Super ears

Oratie: mw. prof.dr. D. Başkent

Titel: Super ears

Leeropdracht: Auditieve perceptie

Faculteit: Medische Wetenschappen

Aan oma wordt gevraagd of ze een plakje worst wil. Zij antwoordt: “Ik heb geen dorst.” Dit zou op zich een onschuldig misverstand kunnen zijn waar in de vertrouwde omgeving van de familie misschien zelfs hartelijk om gelachen kan worden. Toch is gehoorschade niet zomaar een gezondheidsprobleempje dat zich beperkt tot het verlies van zintuiglijke functies: de gevolgen ervan kunnen verwoestend zijn. Gehoorschade kan de mondelinge communicatie verstoren, de manier bij uitstek waarop mensen met elkaar in contact blijven, en kan uiteindelijk leiden tot sociaal isolement en depressie.

Geavanceerde technologische en klinische hulpmiddelen bieden wel oplossingen in de vorm van hoortoestellen bij slechthorendheid en implantaten bij doofheid. Het effect van een implantaat kan echter per persoon heel verschillend zijn en de geluidskwaliteit via die apparatuur moet nog sterk verbeterd worden.

Hoe kunnen we oplossingen vinden om beter horen bij gehoorschade te realiseren? En als we dan toch bezig zijn, waarom zouden we niet streven naar ‘super-oren’? Eerst moeten we onderkennen dat horen een complex neurologisch proces is en dat gehoorbeschadiging een complex gezondheidsprobleem is. We moeten rekening houden met allerlei demografische en etiologische factoren en met de levensomstandigheden van individuele patiënten, en we moeten bovendien begrijpen wat de wisselwerking is tussen het verlies van zintuiglijke functies en andere factoren, zoals ouder worden, het cognitief en psychologisch welzijn en de kwaliteit van leven. Om deze complexiteit te kunnen begrijpen, is teamwork nodig, een efficiënte samenwerking tussen clinici, wetenschappers en patiënten, en tussen de industrie, de academische wereld en andere instellingen. Alleen dan kunnen we de geavanceerde hulpmiddelen aanreiken die ervoor zorgen dat oma haar plakje worst krijgt en ondertussen kan genieten van de rijke variatie aan normale geluiden, zoals het lachen van haar kleinkinderen.